Angielski w przedszkolu

„Angielski w przedszkolu”

to program innowacyjny stworzony w oparciu

o Podstawę Programową Wychowania w Przedszkolu

/ Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 /

chatka-puchatka-angielski-w-przedszkolu

1. Wstęp.

Nauczanie języka obcego w grupach przedszkolnych jest naturalne i powszechne. Dzieci  uczące się języka obcego od wczesnego dzieciństwa znacznie szybciej osiągają płynność w mówieniu. Program oparty jest na założeniach znowelizowanej podstawy programowej wychowania przedszkolnego (Rozporządzenie MEN z dn. 27 sierpnia 2012 r.); uwzględnia także założenia Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego, najnowsze trendy w edukacji dzieci oraz praktyczne doświadczenia z pracy z małymi dziećmi.

Nauczanie języka angielskiego w okresie przedszkolnym jest najlepszym czasem w życiu dziecka , gdyż właśnie już od najmłodszych lat stymuluje rozwój ogólnej inteligencji i uzmysławia różnorodność kulturową oraz językową w otaczającym świecie. Umożliwia także kooperację z podstawą programową nauczania przedszkolnego, ze względu na treść czy też formy dydaktyczne. Ponadto z psychologicznego punktu widzenia wynika, iż okres edukacji przedszkolnej jest doskonałym okresem na zainteresowanie dziecka językiem obcym, ponieważ do 5 roku życia dzieci wykazują imponujące zdolności naśladownictwa.

2. Cele programowe.

Celem zajęć języka angielskiego jest zainteresowanie i pobudzenie ciekawości językowej wśród dzieci w wieku przedszkolnym oraz przygotowanie ich do dalszego etapu przyswajania języka obcego poprzez zabawę. Główną ideą nauczania języka obcego jest zaciekawienie, motywowanie oraz kreowanie korzystnych warunków do jak najefektywniejszego poznawania otaczającego świata, jak również użytkowania z naturalnych uwarunkowań dziecka  – w rezultacie rozwijania umiejętności językowych. Postanowieniem strategicznym jest wspieranie rozwoju emocjonalnego i poznawczego dziecka. Dodatkowo celem nauki języka angielskiego jest umożliwienie dzieciom nawiązania komunikacji werbalnej poprzez aktywne uczestnictwo w zabawach słowno-ruchowych. Kluczowym punktem jest znaczenie tzw. edukacji wielopłaszczyznowej, polegającej na wykorzystaniu przez przedszkolaka wszystkich zmysłów.

Główne zamysły programu nauczania języka angielskiego:

  • – wieloetapowe przyswajanie materiału językowego
  • – pobudzenie i rozwój sprawności lingwistycznych w zakresie słuchania i mówienia
  • – elementarne przygotowanie przedszkolaków do kształcenia językowego w dalszych etapach edukacji
  • – motywowanie dziecka do odkrywania nowych zagadnień
  • – rozwój indywidualnych umiejętności dziecka
  • – kształtowanie relacji międzyludzkich poprzez pracę w grupie

Ponadto celem nauki języka angielskiego w przedszkolu jest uwrażliwienie dziecka na język obcy, uświadomienie mu, że jest on w dzisiejszym świecie elementem wszechobecnym i bardzo praktycznym w dalszej edukacji .

3. Cele dydaktyczne.

Nauczanie języka angielskiego w przedszkolu koncentruje się na nauczaniu podstawowych, dwóch sprawności będących tzw. Kodem werbalnym, opierającego się na słowie. Są nimi słuchanie i mówienie.

W umiejętności słuchania wiodącym celem jest oswojenie dzieci z brzmieniem języka angielskiego, prezentowanie poprawnej wymowy i intonacji.

W zakresie rozumienia ze słuchu dziecko:

  • – potrafi rozpoznać brzmienie i melodię języka angielskiego;
  • – rozumie proste polecenia nauczyciela i werbalnie lub pozawerbalnie, na nie reaguje;
  • – rozumie poznane słowa
  • – rozpoznaje piosenki, wierszyki i rymowanki;
  • – rozumie sens  historyjek, które są wspierane obrazkami, gestami, przedmiotami

Kształtowanie sprawności mówienia zaś polega na zachęcaniu dziecka do powtarzania słów poprzez różnorodne formy oraz metody.

W zakresie umiejętności mówienia dziecko:

  • – nazywa obiekty w najbliższym otoczeniu;
  • – powtarza proste zwroty często używane w klasie
  • – recytuje wierszyki i rymowanki, śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego;
  • – odgrywa krótkie scenki ćwiczone na zajęciach.

4. Metodyka nauczania

Techniki i metody nauczania języka angielskiego polegają przede wszystkim na integracji interferencji językowej z motoryką oraz są dostosowywane do form aktywności charakterystycznych dla dzieci od 2 do 6 lat. Wiodącym źródłem przekazu jest rytmika. Jest ona jednym z trzech podstawowych elementów wchodzących w skład metody kształcenia i wychowywania stworzonej przez szwajcarskiego pedagoga i muzyka Emila Jaques-Dalcroze’a na początku XX wieku. Jego głównymi założeniami są:

„Między muzyką a ruchem zachodzą ścisłe relacje, w których muzyka pełni rolę dominującą, pobudzającą do ruchu, natomiast ruch wypływa z inspiracji muzyką, poddaje się jej porządkowi i wyrazowi. Doskonalenie koordynacji muzyczno-ruchowej stanowi punkt wyjścia, cel i podstawę wszystkich działań muzyczno-ruchowych, które mogą dopiero prowadzić do wiadomości teoretycznych”

Rytmika zatem stanowi nieodłączny element w procesie przyswajania języka obcego, a ponadto obejmuje szereg ćwiczeń integrujących kilka płaszczyzn aktywności dziecka: słuchowo-ruchowo-przestrzenną, intelektualną oraz emocjonalną.

Oczywistym faktem jest, że najlepszą formą pracy z dziećmi jest włączanie do działania jak największej liczby zmysłów.

  • – SŁUCH
  • – WZROK
  • – DOTYK
  • – SMAK

Ponadto równie skuteczne w procesie nauczania są różnorodne metody wykorzystujące techniki teatralne, gry i zgadywanki językowe, czy też proste piosenki językowe.

JEDNOCZEŚNIE:  WIDZĘ/ NAŚLADUJĘ/ MÓWIĘ/ SŁUCHAM

Podczas zajęć wykorzystuje się elementy metody TPR (Total Physical Response), która skupia uwagę na rozumienie języka i wykonywanie poleceń. Dzieci uczą się języka angielskiego poprzez zabawę, piosenki, rymowanki i ruch. Środkami nauczania języka angielskiego są wszelakiego rodzaju pomoce i materiały edukacyjne: flashcards, posters, tablica interaktywna, bajki językowe, zabawki manualne oraz piosenki językowe.